Onverwacht goed geslapen na al de perikelen van gisteren. Vandaag ondernemen we een tweede poging om in Genève te geraken! Met een tussenstop in Nice, wel te verstaan. Gelukkig blijkt het centrum van Nice maar op twintig minuten rijden van de luchthaven te liggen. Ik doe wat research naar taxibedrijven en lees dat de meeste taxichauffeurs in Nice afzetters zijn die hun klanten veel te veel aanrekenen. De travelblogs die ik consulteer raden allemaal aan Uber te gebruiken, zodat je op voorhand zeker bent welk tarief je moet betalen. Genoteerd!

Ik tref de ouders van mijn vriend opnieuw op de luchthaven. Een stevig gevoel van déjà-vu! Al besluiten we deze middag iets te eten bij Le Pain Quotidien en niet bij de Exki. Ik bestel een lekker slaatje en moet vaststellen dat deze maaltijd die van gisterenavond bij de Exki toch ruimschoots overtreft. Vers klaargemaakt versus op voorhand verpakt. Al is de prijs van het slaatje navenant.

Ditmaal blijven we gelukkig gespaard van grote problemen, op een kleine vertraging bij vertrek na, verloopt onze vlucht erg vlot. Alleen jammer dat Juul en Katrien op de allerlaatste rij terecht zijn gekomen en geen raampje hebben om naar buiten te kijken. In Nice aangekomen start ik meteen de Uber app en merk ik dat er veel chauffeurs in de omgeving zijn. Ik maak de fout om wat weg te wandelen van de luchthaven, in de veronderstelling dat we daar makkelijker kunnen opgehaald worden, maar wanneer ik een Uber bestel, blijkt dat we terug moeten naar waar we vandaan komen. Stom.

We gaan mooi staan op de plek die de app aangeeft, maar ik krijg al na een minuut of zo telefoon van onze chauffeur dat hij niet tot daar geraakt en dat we naar een parking moeten lopen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet dadelijk begrijp naar welke parking we moeten gaan. Na nog twee telefoontjes en wat gepruts met de app zelf waarop ik min of meer kan zien waar onze chauffeur zich bevindt, slagen we er tot mijn grote opluchting in elkaar te vinden.

De chauffeur blijkt een zeer aimabel man te zijn, die zich verontschuldigt voor het ongemak: hij heeft nog geen badge waardoor hij ons niet in de daarvoor voorziene zone kon komen ophalen. Hij is bijzonder praatvaardig en geeft ons de ganse rit naar het centrum uitleg bij elke bezienswaardigheid die we passeren.

We laten ons afzetten aan de beroemde Promenade des Anglais en wandelen het oude stadsgedeelte in. Nice blijkt een bijzonder charmante en levendige stad te zijn. We genieten van het mooie weer en de mooie omgeving. Alleen jammer dat Dries ontbreekt. Ik zoek via googlemaps een goede gelateria (Artisan Glacier Azzurro) en we voegen ons bij de rij wachtenden. Heel uitzonderlijk neem ik een hoorntje, want de hoorntjes worden ter plekke vers gemaakt. Amai, dat smaakt!

Na onze gelato opgesmikkeld te hebben, stappen we de kathedraal binnen en bewonderen we de pracht en praal van het interieur. Voor een bezoekje aan het chateau hebben we helaas te weinig tijd, maar we genieten wel van het flaneren op de Promenade des Anglais en het zicht op de Middellandse zee. We staan ook even stil bij het monument dat de slachtoffers van die verschrikkelijke terreurdaad in 2016 herdenkt. We nemen de nodige selfies als bewijs van ons korte bezoekje aan Nice en overleggen of we in Nice zelf zullen avond eten of op de luchthaven. Ik vind een tapas restaurant vlakbij dat mij een goeie optie lijkt. In zo’n restaurant gaat het naar mijn gevoel meestal ook goed vooruit en het zal er ongetwijfeld goedkoper en lekkerder zijn dan op de luchthaven.

Moment van Christian Estrosi dat de 86 slachtoffers van terreur herdenkt, onthuld op 14 juli 2022:

Z restaurant tapas blijkt een uitstekende keuze te zijn: heerlijke tapas vergezeld van een goed glas chardonnay. Zo lekker zouden we het op de luchthaven niet gevonden hebben.

Ik bestel mooi op tijd een Uber die we deze keer heel vlotjes vinden. We treffen alweer een bijzonder vriendelijke chauffeur, die zelfs al een paar keer in België is geweest. Al is zijn kennis van de Belgische bieren eerder beperkt (Hoegaarden).

De security op de luchthaven gaat vlotjes en we kopen wat nougat (en een flesje nagellak) als souvenir van ons blitzbezoek aan Nice. We vinden een zitplekje vlakbij de gate en wachten tot ons vliegtuig eraan komt. Ditmaal vertrekken we (gelukkig) mooi op tijd. Er zit amper volk op het vliegtuig naar Genève, wat het een bijzonder relaxte vlucht maakt.

Nadat we geland zijn op de luchthaven van Genève moeten we nog even wachten op onze bagage en daarna vindt dan eindelijk de lang verwachte hereniging plaats met Dries. Vijfentwintig uur later dan gepland! Maar we zijn allemaal blij dat dit avontuur alsnog een goed einde kent.

We nemen de bus naar Cornavin en wandelen van daaruit met onze bagage naar hotel L’Edelweiss. Spijtig genoeg hebben we een vooruitbetaalde nacht verloren in dit hotel te wijten aan onze vluchtperikelen. Helaas, niets aan te doen.

Om te klinken op onze tumultueuze dag en daaropvolgende hereniging bestellen we nog een fles chardonnay in het verder lege restaurant. Helaas valt de chardonnay wat tegen. Die in Nice was een pak beter. We sluiten de avond af en duiken op tijd in bed. Morgen een drukke dag in het vooruitzicht.