Donderdag hadden Dries en ik afgesproken met Liesbeth en Thomas om samen van de Zwitserse zomer te genieten. Liesbeth en Thomas zijn twee ingenieurs die ik heb leren kennen tijdens een cursus Russisch aan het CLT. Het toeval wil dat Liesbeth nog als onderzoekster samengewerkt heeft met een goede vriend en mij en momenteel net als Dries werkt voor het Blue Brain Project. It’s a small world.

De Zwitserse zomer staat dit jaar trouwens volop in het teken van Lucifer. Dit om te zeggen dat, sinds Dries en ik in Genève zijn gearriveerd, het kwik al elke dag boven de 30 graden gestegen is. Dat was donderdag niet anders. Om 17.30u ‘s avonds haalden we nog moeiteloos de 36 graden. Al een geluk dat de bus die mij naar het Blue Brain Project bracht van airconditioning voorzien was! De afspraak was dat ook Thomas naar ginder zou komen en dat we dan samen zouden gaan winkelen voor onze barbecue in het park. Kwestie van meteen een goede Zwitserse gewoonte over te nemen, want in het park een barbecue aansteken, is hier behoorlijk populair.

Ik was een beetje te vroeg op de afspraak, dus kreeg ik nog een kleine rondleiding op het mooie dakterras van het Blue Brain Project, mét splinternieuwe kleurrijke stoeltjes én uitzicht op de Jet d’Eau. (Met dank aan Liesbeth voor het nemen van de foto.)

Toen Thomas arriveerde, begaven we ons gezamenlijk naar de dichtstbijzijnde COOP om barbecuevlees en groentjes in te slaan. Ikzelf had een flesje champagne en rode wijn meegenomen. Om er zeker van te zijn dat de champagne nog enigszins koud zou zijn, had ik hem op voorhand in het vriesvak van onze frigo gelegd. De champagne was bijna helemaal bevroren toen ik vertrok, maar met deze hete temperaturen maakte ik mij  geen zorgen dat de fles snel zou ontdooien.

Ik moet zeggen dat ik op voorhand niet helemaal overtuigd was van de efficiëntie van zo’n kleine draagbaar barbecuestel, maar mijn twijfel bleek ongegrond. Meer zelfs, zelden een barbecue gezien die zo snel het vlees gaar kreeg. Misschien moeten Dries en ik ons ook zo’n ding aanschaffen. Als we naar een groter appartement verhuizen, wel te verstaan, want in onze huidige stek hebben we geen plaats om zo’n ding op te bergen.

We waren alleszins niet de enigen die besloten hadden van het mooie weer gebruik te maken voor een barbecue. De concentratie aan barbecues in het Parc de La Perle du Lac was hoog. Op het grasveld waar wij zaten waren ook een paar publieke barbecues ter beschikking die druk gebruikt werden. Het is duidelijk dat de Genèvois elke mogelijke kans grijpt om te genieten van de gezonde buitenlucht. En oja, die fles champagne was helemaal ontdooid toen ik de fles ontkurkte (al schuimde de champagne wel heviger dan normaal). De fles rode wijn die ik had meegenomen bleek echter per ongeluk een fles witte wijn te zijn. Vergissing van mijn kant, maar geen reden om de fles niet te kraken. 😉

Na de barbecue huurden we een strandstoel om samen te genieten van de gratis openluchtprojectie van de film Me and Earl and The Dying Girl, met dank aan Ciné transat. Ergens halverwege de filmvertoning werd ik ietwat afgeleid door het vuurwerk op de achtergrond. Maar ik moet zeggen dat de film een dikke aanrader is die me oprecht ontroerd heeft. Al vond ik het thema wel wat zwaar voor een luchtige zomeravond.

Na de film namen we afscheid van Thomas en Liesbeth en gingen we nog iets drinken bij een andere collega van Dries die ook naar de filmvertoning was gekomen. Een glaasje rum was de ideale manier om de brok in mijn keel na het bekijken van de film door te spoelen.