Jullie dachten toch niet dat we effectief van de chocoladen soepketels verlost zouden zijn? Dat was dan buiten de organisatoren van het Biotech kerstfeestje gerekend!

Ok, strict genomen had ik niets te zoeken op het Biotech kerstfeestje, want ik werk niet in het gebouw van Dries, maar hey, voor gratis gesmolten kaas, mag een mens de regels al eens creatief interpreteren.

Voordat het kerstfeestje begon had Dries aan een Escape game deelgenomen, maar dat was niet echt een groot succes, want van zijn ploeg van vijf personen (willekeurig samengesteld uit mensen die in het gebouw werkten) waren er maar drie komen opdagen. Dan wordt het al lastig om alle oplossingen te vinden. Bovendien waren de instructies van het spel volledig in het Frans, terwijl de meeste deelnemers het Frans niet machtig waren. Hmm, foutje van de organisatie, zou ik zo denken.

Gelukkig was er veeeeel gesmolten kaas en veeeeel (Zwitserse!) wijn om die flater goed te maken. We moesten daarvoor wel wat geduld opbrengen, want de wachtrijen waren lang en het duurt natuurlijk een tijdje voordat een nieuwe laag kaas voldoende gesmolten is om afgeschraapt te worden. En ook bij de wijn was het aanschuiven (tja wat wil je, als je iedereen een plastic bekertje van 1 dcl geeft). De obers hadden echter al snel door dat de situatie zo niet houdbaar was en begonnen spontaan flessen te ontkurken zodat de aanwezigen zichzelf konden bedienen.

Naar het einde van de avond toe was het makkelijker om aan kaas te geraken, maar waren de aardappelen, augurken en zure ajuintjes al lang verdwenen in de magen van de hongerige wachtenden. Nuja, kaas met kaas is ook lekker!

En jawel, er waren maar liefst zes marmites die met een baseball bat vakkundig in mekaar geklopt werden. Al werden de regels niet echt gevolgd, want ik hoorde niemand “Ainsi périssent les ennemis de la République!” roepen en het waren voorzeker niet de jongste en de oudste aanwezige die de chocoladen soepketel te lijf gingen.

Maar het was lekker en bovenal: gratis! 😉