Een vraag die ik de voorbije weken wel vaker krijg is, hoe het meevalt om een LAT-relatie te hebben. Sinds 17 mei 2017 leven Dries en ik immers gescheiden van tafel en bed. Hij in Genève en ik in Leuven.

Wel, om heel eerlijk te zijn, valt dat tot nu toe heel erg mee. Dankzij de moderne communicatiemiddelen en sociale media zijn Dries en ik eigenlijk voortdurend met elkaar in contact. Wat ook helpt, natuurlijk, is het feit dat hij om de twee weekends terug vliegt van Genève naar Leuven. Niet dat we dit op voorhand zo gepland hadden, maar door een aantal sociale verplichtingen (huwelijken, communies, geplande weekendjes weg) kwam dit toevallig zo uit. Dat maakt dat we elkaar in realiteit niet erg lang moeten missen. Daarnaast moet ik toegeven dat ik het stiekem wel leuk vind om zoveel plaats in bed te hebben. 😉 Al blijkt uit mijn kleine oogjes ‘s ochtends dat, zonder Dries om mij ‘s avonds streng toe te spreken, ik systematisch te laat ga slapen. 😉

Ach, dat slaapgebrek haal ik wel in wanneer ik verhuisd naar Genève ben! Nog een dikke maand en het is zover!