De laatste (halve) dag van Leen, Linda, Bert, Kaat, Lieze en Marie in Genève wilden we hen nog twee highlights laten zien: Maison Tavel en het Patek Philippe museum. We hadden deze twee activiteiten achter de hand gehouden voor een dag met slecht weer, maar aangezien de weergoden ons tot nu toe goed gezind waren, hadden we onze jokers nog niet moeten inzetten. Omdat ik het toch jammer zou vinden, mochten onze vrienden vertrekken zonder deze musea bezocht te hebben, spraken we af dit als afsluitende activiteiten te doen.

Om deze laatste dag zo efficiënt mogelijk te laten verlopen, dropten onze vrienden hun bagage ‘s ochtends vroeg al af op de luchthaven, zodat ze na het laatste bezoek rechtstreeks de bus naar de luchthaven konden nemen zonder eerst nog langs hun hotel te moeten gaan.

We troffen elkaar stipt om 11u (het openingsuur) vóór Maison Tavel. Naast de gewone opstelling, was er ook een tijdelijke tentoonstelling van fotograaf Jean Mohr. We concentreerden ons voornamelijk op de permanente collectie, maar ik maakte van de gelegenheid gebruik om kort kennis te maken met het werk van de mij tot dan toe onbekende fotograaf Jean Mohr.

Maison Tavel is de oudste bewaard gebleven privéwoning in Genève en doet nu dienst als historisch museum van Genève. Hét topstuk van dit museum is het relief Magnin, een schitterende maquette van Genève uit 1850. Al moet ik zeggen dat de kinderen meer gefascineerd waren door de schermen die in dezelfde ruimte stonden. Bonuspunten trouwens voor het foldertje met zoek- en tekenopdrachten voor de kinderen, een schot ik de roos.

Om ervoor te zorgen dat onze vrienden mooi op tijd op de luchthaven zouden zijn, had ik de dag strak getimed. Zonder deze strakke timing vermoed ik dat we wat langer in Maison Tavel zouden hebben rondgelopen. Jammer, maar ik wilde geen gemiste vlucht op mijn geweten hebben.

Om 12.15u had ik gereserveerd in restaurant Le Thermomètre, een sympathiek familierestaurant dat ‘s middags duidelijk erg populair was om te lunchen. Wij kregen een mooie tafel voor acht personen aan het raam en werden bediend door een oude dame met een kromme rug. Ik had met haar te doen terwijl ze af en aan liep met de dagschotels, al leek ze er niet echt last van te hebben. Mijn steak tartare was alleszins heel lekker!

Na het middagmaal wandelden we met ons groepje naar het Patek Philippe museum. Stipt om 14u (het openingsuur) waren we ter plekke. Nog altijd perfect op schema. 😉 Zoals ik verwacht had, waren de meisjes zwaar onder de indruk van al de tentoongestelde bling bling in het museum. Vooral de collectie oude horloges en automatons viel in de smaak.

Anderhalf uur later stonden we weer buiten en begeleidden we onze vrienden naar de bushalte. Aan alle mooie liedjes komt een einde. Snif. Dries en ik bleven wuiven tot de bus met onze vrienden om de hoek verdwenen was en trakteerden onszelf daarna op een allerlaatste gelato. Om te vieren dat de weergoden ons het ganse weekend goed gezind waren, dit alle slechte weersvoorspellingen ten spijt.

We keerden te voet terug naar ons appartementje in Charmilles, alwaar ik mijn koffer vol laadde met mijn collectie zomerschoenen en zomerkleren die nog in Genève lagen.

En toen brak ook voor mij het moment aan om afscheid te nemen. Ik nam de bus naar de luchthaven, at bij het ondertussen vertrouwde Thaise streetfood restaurant en na een vlotte vlucht stond ik weer op Belgische bodem.

Een bijzonder geslaagd lang weekend!