Nog maar net terug van een weekendje Italië om de kersverse baby van onze vrienden Bettie en Giacomo te bewonderen, stapt Dries vanavond alweer op een vliegtuig richting Lugano. Een korte business trip weliswaar, want morgenavond landt hij opnieuw in Genève. En alsof we de laatste tijd nog niet genoeg landsgrenzen overgestoken hebben, volgt Dries daarop aansluitend volgende week een driedaagse cursus in Londen. Dankzij mijn status als werkloze (en een Swissair bon die ik van mijn lieve collega’s kreeg), ben ik in de gelegenheid om hem in Londen te vervoegen. En jawel, het is nog geen jaar geleden dat we in Londen waren, maar zo’n wereldstad verveelt nooit (en neen, ik ga de metro niet vermijden). Tips voor minder voor de hand liggende bezienswaardigheden zijn uiteraard welkom in de commentaren.

Om onze ecologische voetafdruk nog enigszins binnen te perken te houden (hmm), hebben we de rit naar Italië het voorbije weekend per trein gedaan. Een treinrit die ons doorheen prachtige Zwitserse en Italiaanse landschappen voerde. De meer dan vier uur in de trein vloog voorbij. Bij deze nog eens een dikke dankjewel aan onze sympathieke gastheer en gastvrouw en hun twee zonen voor de gastvrijheid. Ik denk dat ik mijn persoonlijk record gelato eten met glans verbroken heb. 😉