Als troost voor het feit dat we een maand langer moeten wachten om de kersverse uitbreiding van het gezinnetje van Bettie te bewonderen, gingen we deze zaterdag naar het Grand Feu d’Artifice kijken. Het grote vuurwerk op de laatste zaterdag voor het einde van de feesten is de apotheose van de Fêtes de Genève.

Aangezien het onze eerste keer was, wisten we niet goed wat de beste plek was om het vuurwerk te aanschouwen. Wat we wel wisten was dat er massaal veel volk naar de oevers van het meer zou afzakken om te genieten van het vuurwerk. We vertrokken dus anderhalf uur voordat het vuurwerk begon, maar afgaande op de massale stroom mensen die allemaal in dezelfde richting gingen, was dit wellicht nog niet vroeg genoeg. We volgden de mensenstroom in de hoop een goeie plek te vinden. Aangezien ik wist waar het vuurwerk zou afgeschoten worden, gokte ik erop dat de pier van Eaux-Vives een goeie plek zou zijn om het vuurwerk te zien. Er was al veel volk toen wij er aankwamen, maar we vonden een redelijk ok plekje. We keken wel recht op de masten van de jachthaven, maar ik ging ervan uit dat dit niet al te storend zou zijn op de foto’s.

De collega van Dries waarmee we eerder al afspraken, vervoegde ons wat later (eerlijk waar, hoe vonden mensen elkaar in tijden vóór smartphones en googlemaps?) en toen was het wachten tot het vuurwerk begon. Omdat er nog wat bootjes rondvoeren in het gebied waar het vuurwerk zou afgeschoten worden, werd het begin van het vuurwerk om veiligheidsredenen uitgesteld tot de bootjes de gevaarlijke zone verlaten hadden. Deze boodschap werd door de aanwezigen op boegeroep onthaald. Toegegeven ik heb zelf ook een hekel aan wachten heb, maar veiligheid voor alles, nietwaar?

Uiteindelijk begon het vuurwerk met zo’n 25 minuten vertraging. En wat een vuurwerk was me dat! Zonder twijfel één van de meest spectaculaire vuurwerkshows die ik ooit zag. Het vuurwerk werd afgeschoten op muziek en was vergezeld van een indrukwekkende lasershow. Fenomenaal. Het was zo mooi dat ik me de vraag stelde of ik volgend jaar niet beter zou betalen voor plaatsen op de tribune. Enfin ja, de foto’s geven al dat moois maar in beperkte mate weer, maar het is wel een fijne herinnering.

Oja, je kan de Jet d’Eau zien in deze foto’s.

Na het vuurwerk had ik nog zin om iets te gaan drinken. Helaas was mijn gezelschap niet in optimale vorm. Dries was nog altijd heel moe en durfde het nog niet aan alcohol te drinken en de collega van Dries had een kater van de dag voordien. 😉 Enfin ja, uiteindelijk hielden we het op één drankje in de gezellig tapasbar Bodega 21. Non-alcoholisch voor Dries, uiteraard. 😉 Want daarna moesten we nog een flink stuk naar huis wandelen.