Ok, het deed pijn, véél pijn, toen ‘s ochtends de wekker om 6.30u ging. Jawel, dat is geen typfout, daar staat wel degelijk zes uur dertig. Om 7.30u werden immers alle Pop In vrijwilligers in de Bains des Pâquis verwacht voor een snel ontbijt en het oppikken van de vliegende banners om de plaats van de Challenge aan te duiden. En aangezien ik momenteel in Genève nog niet over een fiets beschik, was ik aangewezen op de benenwagen. Les Bains de Pâquis zijn toch wel een half uur stappen van ons appartement, dus noodzakelijkerwijs moest ik vroeg uit de veren.

De dag verliep verder ongelooflijk vlotjes. Mijn collega-vrijwilliger Magali was met de wagen, wat het vervoer van de banner wat makkelijker maakte. We waren mooi op tijd in het Maison Internationale des Associations. Ik zette de banner op en we maakten kennis met de vrijwilligers die verantwoordelijk waren voor de reptielen die tijdens onze Challenge ‘Aie Confiance’ als fotomodel dienst zouden doen. Aangezien de deelneemsters aan Pop In Genève ondertussen nog druk bezig waren met het ontcijferen van de locaties van de verschillende challenges, hadden we tijd genoeg om zelf wat te poseren met de slangen. Ik kon Magali overhalen om te poseren met de baardagaam en ze durfde het zelfs eventjes aan om het puntje van de staart van een slang aan te raken. Maar daarna maakte ze zich toch snel uit de voeten. 😉

IMG_5728

Tijdens het wachten op de eerste deelneemsters (Popeuses genaamd) maakte ik verder kennis met de aanwezige reptielenliefhebbers. De oudere dame die de uitleg gaf over de reptielen was duidelijk bijzonder enthousiast en kon uren vertellen over haar lievelingsdieren. Verder waren er een hoop kinderen en jongeren aanwezig die ofwel zelf een reptiel hadden ofwel er graag eentje zouden hebben. De leeftijd van de jonge vrijwilligers varieerde tussen de tien en de achttien jaar. Heel fijne jongeren, al was het opvallend dat de meerderheid van de aanwezigen jongens waren.

Na een rustige start, daagden de eerste Popeuses op om onze Challenge te doen. Daarna vloog de dag voorbij. Op piekmomenten stonden er tien teams tegelijkertijd aan te schuiven om een foto met een slang te nemen. En de reacties van de dames waren bijzonder uiteenlopend: sommige vond het geweldig en konden niet genoeg van de slangen en de baardagaam krijgen, anderen vonden de Challenge zo verschrikkelijk dat ze gewoon rechtsomkeer maakten zonder ook maar een poging te doen om de Challenge tot een goed einde te brengen. Er waren veel dames die echt angst hadden om een slang aan te raken, maar die toch de uitdaging aangingen en erin slaagden hun angst te overwinnen. Eén dame barstte zelfs in tranen uit en er werd heel wat af gegild. Onze fotograaf van dienst schoot de ene na de andere hilarische foto. Maar ere wie ere toekomt: bijzonder veel respect voor de dames die erin slaagden hun angst te overwinnen. Hun reacties waren voor een buitenstaander soms grappig, maar uiteindelijk moet je het maar doen: je fobie in de ogen durven kijken en net dat doen waar je een panische angst voor hebt. Dikke proficiat!

De dag vloog gewoon voorbij. We hadden door de continue toestroom van Popeuses amper tijd om te eten. Ik at mijn broodje tonijn noodgedwongen met horten en stoten op. In de namiddag sprong Dries even binnen om wat hoge kwaliteit foto’s van de slangen te maken. Kwestie van een mooi aandenken te hebben aan deze bijzondere Challenge.

Wat wel opviel: veruit de meerderheid van de deelneemsters was Franstalig, net zoals de vrijwilligers. Toch een beetje vreemd, want zo’n event moet toch dames uit heel Europa aantrekken? Op de ganse dag zag ik slechts twee Vlaamse teams passeren. Wel leuk om tussen al het Frans door eventjes Nederlands te kunnen spreken. 😉

17u sloten we onze Challenge officieel af. Mijn collega-vrijwilliger Magali was ondertussen al wat gewend geraakt aan de slangen en durfde het aan om samen met mij op de foto te gaan terwijl ze een slag in haar handen had. Way to go, Magali!

We ruimden alles mooi op en brachten de spullen terug naar de Bains des Pâquis. De after-party bracht ons naar le Village du Soir alwaar de Popeuses en de vrijwilligers op gratis eten en cocktails getrakteerd werden.

Ik kijk al uit naar de volgende editie!